قصه هر شو میه اوماغ تو آلی
ازی درگه جای دیگر نموروم
سید گشت گر وری هر در نموروم
قد سنگ اگر بیزنی ده بال و پر مه
از بام تو گامی آن سو تر نموروم
***
دل مه ده موی شورنگ شی اسیره
قد زلفای سیای شی سات مه تیره
کمند رستمه قوللاج موی شی
رنگ موی تیره شی رنگ قیره!
***
ده ای روزا دل مردم سنگی یه
دکان زرگری وری رنگی یه
عاشق شدن شی پر رنگ و ریایه
مثل تخمای مرغ ماشینی یه!
***
ملک غربت اخر وطن مه موشه
کالای سفید شی کفن مه موشه
مثل بلگای ریخته روی سرگ
تای پای هرکس پیرن مه موشه!
***
دست مه و گوشه دامن تو لالی
خارو ذلیل شونه دشمن تو لالی
دل مه خونه ازی ملکای غربت
بوبر مره دمو وطن تو لالی!
***
ده ای ملکا ایل و تبار مه نیه
گاو گوسپو وکشت و کار مه نیه
کوه سارای شی ده چیم مه غریبه
ماه با مو و سیا بار مه نیه!
***
دل مه بخشی وطن مو شوله وره
اگر چه ملک ایران خاک شی زره
ده ای خاک غریب گزرو نموشه
برار از حال ببرار بی خبره!
***
مردم موگیه:غربت آسمون شی سنگه
بازی موگیه:ده دسترخوان شی سنگه
بخشی از مه که یک عمره غریبوم
خدا خودشی میدنه که نان شی سنگه!
***
اگر چه ذهن دوروبر مه سنگه
دوستتدارم الی!گوفتون شی ننگه
ده ای روزا که از مه دوری الی
خدا میدنه دل مه بخشی تو تنگه!
***
ده کار عاشقی نمره شی بیسته
اگر چه گاهی استه گاهی نیسته
اوگو دفه ایلمگ چیلمگ موکونه
ولی مالوم نیه عاشق کیسته!
***
اگر چه سیل و تماشای تو سخته
یک شاخ گل اشتو ده جای تو سخته
خانه خانه موشوم از پاس تو الی
ازی خانه دیده منهای تو سخته!
***
موگیه که باد ازی ازاد الی
اگر چه کور مادرزاد آلی
نوشته کو،بوگی،فریا خو بیزنو
آخیر شی گنگی مادرزاد آلی
***
قصه هر شو میه اوماغ تو آلی
روشن شونه بخیر چراغ تو آلی
طوی و طوی سورکنوم خاتون تو بیروم
نمنه دیگه ده دل مه داغ تو آلی!
***
گذشته یی ازره پر رنج و درده
ای دردا آیینه روز نبرده
میدانداری ازره ره کس نداره
ده روز جنگ ریزه بچه شی مرده!